Ölüler Diridir, Diriler Ölü

Ölüler Diridir, Diriler Ölü 

Göğsüne bastırıp, kulaklarını, 
Toprağa dayayıp, kulaklarını, 
Nereden bilecek? Dinlemeyenler, 

Anadoluluyu, Anadolu’yu;
Bileği Fırat’tır, kafası Dicle,
Kalbi Kızılırmak, kanı Sakarya.
Devler cüce olmuş, cüceler ulu,
Ortada gezinir ruhsuz bedenler,
Ölüler diridir, diriler ölü…

Güneş mızrak gibi yükselir sabah,
Ve bir bomba gibi batar her akşam.
Benlik denizinde yaşarken çölü,
Deri değiştirmek kâr etmez bize.
Maskeler takınıp, yersiz ah ve vah,
Ölüler diridir, diriler ölü…

Hep bal rengindedir ayın gözleri,
Her gece gülümser, gündüz darılır.
Yabancı sevdalar köz etme, külü.
Sonsuzluğa çağırmayan sözleri,
Bir Yörük kuşağı gibi sarılır.
Ölüler diridir, diriler ölü…

Ses hızını aştı yozlaşma hızı,
Onlar güne bakan, şu rüzgâr gülü.
Ta derinlerinde çözülmez şifre!
Milli mesajlardan yoksunluk sızı.
Kaba, cırlak değil bu ses senfoni,
Ölüler diridir, diriler ölü…

Ummanları aşan ceddin torunu,
Bugün dert ediyor damladan gölü.
Biriktiriyoruz bir öfke gibi,
Yüreklerimizde çınlayan sesi.
Hep beraber yıktık şuur surunu;
Ölüler diridir, diriler ölü…

Ikınmaz, sıkınmaz açıkça söyler,
Hayal dünyamızdan kaldırır tülü
Vurur yüzümüze, biz aymazların.
Çelik tıkaçlarla kulağımızı,
Tıkamak susturmaz vicdanı beyler.
Ölüler diridir, diriler ölü…

Özcan İşler